Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου του 1936[1]. Σπούδασε υποκριτική και κατά την αποφοίτησή του χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1956 και στον κινηματογράφο το αμέσως επόμενο έτος με την ταινία Μαρία Πενταγιώτισσα. Ένα μικρό διάστημα της ζωής του το πέρασε στις ΗΠΑ, όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι. Υπήρξε ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του '60. Ενδεικτικό της αίγλης του αυτής είναι το σλόγκαν: "Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!"[2]. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, παιζοντας κυρίως δεύτερους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966) , «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), «Όλγα Αγάπη μου» (1968), αλλά και κωμωδίες, όπως «Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα» (1958), «Διακοπές στην Αίγινα» (1958), «Η Μουσίτσα»(1959), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Το Δόλωμα» (1964), «Τζένη Τζένη» (1965), «Ησαΐα μη Χορεύεις» (1969), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970) και η «Θεία μου η χίπισσα» (1970).
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης έχει νυμφευτεί τρεις φορές κι έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Ζούσε με την τελευταία του σύζυγο, την Μαρία και τον γιο του.
Σήμερα άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 80 ετών μετά από πολλά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Καλό ταξίδι Αντρέα Μπάρκουλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιο σας θα ελεγχθεί πριν αναρτηθεί. Παρακαλώ, τα σχόλια να μην είναι υβριστικά, να μην παραπέμπουν σε άλλους ιστότοπους, να γράφονται στην ελληνική ή την αγγλική γλώσσα (όχι greeklish), να είναι κατανοητά και σύντομα. Το παρών blog δεν φέρει ευθύνη για επώνυμα και ανώνυμα σχόλια. Εφόσον θεωρείτε ότι θίγεστε από κάποιο σχόλιο, παρακαλώ όπως επικοινωνήσετε μαζί μου με μήνυμα στη φόρμα επικοινωνίας για να το αφαιρέσω.